Jak murować klinkier?

Na efekt, jaki uzyskamy po wymurowaniu, pracuje się jeszcze przed rozpoczęciem jakichkolwiek prac. Przede wszystkim, cegły na placu budowy należy zabezpieczyć przed wilgocią, ponieważ jeśli klinkier zamoknie, zaprawa może źle wiązać, a na elewacji mogą powstawać wykwity (białe zacieki).

Aby tego uniknąć, cegły należy  nakryć od góry folią budowlaną oraz umieścić na podłożu nie pozwalającym na przedostanie się wody od strony gruntu. Palety trzeba rozładowywać ostrożnie, by nie uszkodzić materiału. Po starannym przygotowaniu miejsca budowy można zacząć prace murarskie. W miarę możliwości należy je prowadzić w suche, ciepłe dni, podobnie jak w przypadku nakładania tynku zewnętrznego.

Murowanie zaczynamy od narożników

Murowanie elewacji rozpoczyna się od narożników. Naroża należy ułożyć schodkowo na wysokość około 5 warstw, dokładnie poziomując cegły - mówi Krzysztof Omilian, ekspert z firmy Röben Polska, produkującej m.in. cegły klinkierowe.

Po wykonaniu dwóch narożników w tej samej płaszczyźnie, można przystąpić do murowania przestrzeni między nimi. Najpierw trzeba właściwie umieścić pas uszczelniający. Następnie, murując na folii pierwszą warstwę cegieł należy co drugą – trzecią fugę pionową pozostawić pustą (otwartą), aby umożliwić wentylację szczeliny powietrznej i pozostałych warstw ściany trójwarstwowej. Ponadto, w trakcie murowania w obszarze cokołu powinno się wykonać tak zwaną izolację typu Z.

Jest to ułożona w formie litery Z papa bitumiczna lub odpowiednia folia z tworzywa sztucznego, o grubości co najmniej 1,2 mm. Leży ona górną częścią w ścianie konstrukcyjnej, a dolną w murze z cegły klinkierowej. Folia powinna być poprowadzona po zewnętrznej stronie ściany konstrukcyjnej, na długości co najmniej 150 mm do 300 mm nad gruntem, w górę.

Mieszanie cegieł

Podczas murowania elewacji z cegieł klinkierowych bardzo ważne jest mieszanie cegieł z różnych palet. Dlaczego? Cegła jest produktem naturalnym i jej barwa zależy od składu mineralnego gliny, a ta ma różne odcienie w zależności od warstwy złoża. Ze względu na te właściwości gliny oraz specyfikę procesu technologicznego, między różnymi partiami mogą występować drobne różnice kolorystyczne. Jest to zjawisko wspólne dla wszystkich producentów materiałów ceramicznych, choć oczywiście barwne odchylenia muszą mieścić się w normach. Przestrzeganie zasady, by mieszać cegły z kilku palet, powoduje, że ewentualne różnice są niedostrzegalne. Jest to szczególnie istotne w przypadku cegieł cieniowanych, o niejednolitych barwach.

Odpowiednia zaprawa zapobiegnie wykwitom

Dla fachowego wykonania muru i uniknięcia wykwitów, kluczową kwestią jest zastosowanie odpowiedniej zaprawy – musi być przeznaczona specjalnie do klinkieru i najlepiej, by nie zawierała wapna. Ponadto, musi być przygotowana stricte według zaleceń producenta, tak, by miała odpowiednią konsystencję. Wykonawca musi mieć pod ręką wystarczającą ilość zaprawy oraz cegieł na dany odcinek budowy – dobieranie materiałów w trakcie prac może prowadzić do powstania różnic w wyglądzie fragmentów muru.

Dylatacje

Elewacja z cegły klinkierowej wymaga wykonania dylatacji. Są to szczeliny o szerokości kilku milimetrów, rozdzielające większe fragmenty muru i wypełniane masą elastyczną. Dylatacje są konieczne, ponieważ ściany zewnętrzne poddawane są różnym naciskom i zmianom obciążenia.

Jedna ściana może pracować inaczej niż przegroda z nią sąsiadująca, chociażby ze względu na różny stopień nasłonecznienia. Zaniechanie wykonania dylatacji może doprowadzić do powstawania rys i pęknięć.